نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن

    ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد ...

    کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت میشد ...

    کاش بودی تا سر به روی شانه های مهربانت می گذاشتم

    و دردهایم را به گوش تو میرساندم... بدون تو عاشقی برایم عذاب است

    میدانم که نمیدانی بعد از تو دیگر قلبی برای عاشق شدن ندارم...

    کاش میدانستی که چقدر دوستت دارم و بیش از عشق بر تو عاشقم...

    میدانی که اگر از کنارم بروی لحظه های زندگی برایم پر از درد و عذاب میشود

من امشب.

دستهایم را بالا برده و از عمق وجود خدایم را صدا میکنم نمی دانم چه میخواهی ولی امشب .

برای تو برای رفع غمهایت برای قلب زیبایت

برای ارزوهایت  به درگاهش دعا میکنم و می دانم!

خدا از ارزوهایت خبر دارد

التماس دعا..

یکی از سوالاتی که ذهن منو درگیر کرده اینه که این آتشنشان های محترم ، چرا همون طبقه ی اول نمی شینن که وقتی میخوان برن ماموریت مجبور نشن از اون میله ها سر بخورن بیان پایین؟!